تو اصفان خیلی مهمِس این وری رودخونه باشی یا اون وری رودخونه ! مهمون من بریم سروقتی این ور رودخونِیّا ... این وری رودخونه که بری، بازم محله تا محله فرق می کونِد : سیچون داریم. حسین آباد داریم. جلفا داریم. محله سنگ-تِراشا داریم. بیشه حبیب داریم. هزارجریب داریم. پاچنار داریم. خیلی بستگی دارِد که شوما به کِدوم "مادی" نزدیک باشی. اصن نزدیک باشی یا نباشی! "مادی" که میدونین چیچیِس؟! اِگه نیمیدونین، اِز اونا که میدونن بپرسین. "مادی" همون چیزیِس که فقط ما اصفانیا داریم آ شوما غیری اصفانیا، نه دارین، آ نه میدونین اصِش چیچیِس !
هر چی به چارباغ بالا نزدیک تِر باشی، کلاسِد بالاتِرس! اما خب بستگی دارِد که تو کِدوم طِرفی چارباغ بالا باشی! اِگه به دروازشیراز نِزدیک تِری، خُب معلومِس آدِم حسابی تِری هسی، اما اِگه هِی دور بِشی آ بِری طِرفای پُلی خواجو، یهو دیدی افتادی تو "محله نو خواجو"! پس زیادی اون ورا نرو!
همون جلفاش هم خُب و بَد دارِد. اِگه دیدی یکی گُف مالی جُلفاس، فکر نکونی خیلی آدِمِسّا! نه! خُب بپرس بیبین کِدوم وری جلفاس! اِگه طرفای میدون آرارات و خاقانی و ایناس، خُبِس. اما اِگه رف اون ورتِر، یهو دیدی افتاد تو حسین آباد! خب مرز که ندارِد! اون هزار جریبش هم جا تا جا دارِد. اِگه زیادی بری بالا، میفتی تو شهرکی امیر حمزه و کوی امام جعفر و اینا که دیگه اِز کلاس یُخده دورس! اِگه یه وَخ بِچه سیچونی، نگیا ... خره اِگه گفتی، آبِرود میرِد !
بیشه حبیب هم خیلی با کلاسِس، اما اِگه یه ذرّه زیادی جلو بری، میُفتی اون وری پل، آ میری تو شاپور و چارسوق و دیگه واااای! دیگه رفتی ته کلاس! حالا باز به این وری پل! اون وری پل دیگه وَضِش خیلی بحرانی تِرس ... اِگه بِچه فروغی باشی، یا بِچه میدون شاه باشی، یا بِچه لُمبون باشی، یا بِچه شاه عباس خاکی باشی ... یا بِچه فلکه بزرگمهر... اینا وَم کلّی جزئیات دارِد که تو این بحث نیمیگُنجِد. آ بی خیال !
حالا اینا که هیچی ! اصفانی داریم تا اصفانی دادا ...
دیدین؟ اصفانی بودن همچینام ساده نیس! ... حال کی جرات دارِد ما اصفانیا را سوسک کونِد؟ ...دلم میخواد فقط یکی ... فقط یکی برا ما اصفانیا کاریکاتور بکشِد آ لهجه و خساسِت و اینا ما را مسخره کونِد! مثلن یه کاریکاتور بکشِد، آ زیرش بنویسِد : "میخَی بوگوی چه؟" اما خودمونیم همه برامون زرنگ میشن تا میفمن ما اصفانیم . اینم خب نی .جالبه که نوامونم در میارن .!
اما کلکی که اصفانی میزنه اینه که خوددم کمکش میکونی و فک میکونی داری خرش میکونی .
ببین میایی میخونی و میری تعریف میکونی . فک میکونی صدا پادا نشنفتم . خره بیا رفیق شیم . هوادا دارم . میخام گولد نزنن . دادا ما تو این خونه داریم زندگی میکونیم . نباید درا شبا واز بزاریم و روزا دعوا را بندازیم .بیبین اصفان چه قشنگس. مالی اینس که آقا جونامون حواسشون جم بودس .گول نخوردن . دعوا راسکی نیمیکردن ...رفاقتم آسکی میکردن تا خرا خودشونا لو بدن . الکی با هم دعوا زرگری میکردن .اما این یکی اینوری مادی ...اون یکی اون وری مادی ... که یه هو شیطون گولشون نزنه به هم بپرن . خودت بفم . نری جایی تعریف کونی .
